Agim Këlmendi evokon kujtime për të pavdekshmin Sadri Këlmendi
Atéheré kur ndihem keq
plogéshtohem dhe mbesê pa fuqi.. dhe që dua tê rréfehem..
Ulem pranê varrit tê babait
marrê thellê frymë, dhe frymézohem me jetën idealin, krenarin, dijën tênde, qê kur nuk u dorézove edhe pasi tê pérjashtuan nga procesi mésimor, kur tê burgosên, ti nuk u pêrkule dhe joshe nga pêrfitime e djajéve tê kuq të Titës dhe bashkêpuntoréve shqipfolës, ti vazhdove ballêhapur edhe pse tê lanë nê rrugë me fêmijê pa buké,e qé burimi i vetêm na ishe ti…ashtu vazhdove edhe pas lufte me krenari dhe pa u mashtruar nga shumê parti e qé ata tê vetmin qêllim e kishin pêrfitimin nga personat qé mund t’ju sjellnin votat.. por jo ti prapé nuk u joshe dhe nuk lejove qé té keqpêrdor askush
dhe pa asnjê ndihmê ti prapé vazhdove Udhën e Shkronjave me mund dhe véshtérési..
Por qé veprat, librat, shkrimet, revistat, studimet qé ke léné jané thesar pêr çdo lexues,me veprat për fêmijê ke hyrê thellë nê botên e fêmijéve..
Ti udhêzuesi im se si tê jetohet me nder, krenari dhe balléhapur..
I pêrjetshëm kujtimi..
