Tango argjentinase

“Lojtari më elegant? Fernando Redondo. Njeri i madh, futbollist i shkëlqyeshëm”, e ka thënë Rino Gattuso.

Për cilin lojtar do të flisnim nëse karriera e tij nuk do të kishte përfunduar papritur në kulmin e saj? Çfarë tjetër mund t’i kishte dhënë futbollit përveç asaj që kishte lënë tashmë me Camiseta Blanca?

Fernando Redondo ishte një lojtar i mrekullueshëm. Mjeshtëria e tij në trajtimin e topit ra në sy, lëvizjet e tij elegante janë brohoritur prej vitesh në Bernabeun madhështor dhe kërkues.

I gjykuar nga shumë njerëz të brendshëm si një nga regjisorët më të mirë ndonjëherë, me Blancos në gjashtë vjet ai ka fituar dy Champions League, dy kampionate spanjolle dhe një Kupë Ndërkontinentale.

I paharruar “taconazo” romantik në “Old Trafford” ndaj Manchester United, në ndeshjen e kthimit të çerekfinaleve të Ligës së Kampionëve.

Në fund të ndeshjes, Sir Alex Ferguson nuk ka kursyer fjalët për ta përshkruar: “Redondo ka një magnet në këmbët e tij. Të shohësh atë duke luajtur është një mrekulli”.
Zoti Fabio Capello, i cili e ka trajnuar atë te Reali, do të thotë: “Taktikisht ai është perfekt. Ai është i vetmi lojtar që nuk do ta largoja kurrë nga ekipi im”.

A mjaftojnë mendimet e dy trajnerëve për të kuptuar se çfarë lojtari ishte?

Një playmaker “princor”, një mesfushor i mrekullueshëm.

Sport+